MotorShow 2016

Motor Show 2016. Impreza motoryzacyjna, na którą czekali wszyscy. No może poza moim psem i innymi zwierzętami domowymi. Praktycznie od czwartku, z małymi przerwami na sen mieszkałem na targach i zdzierałem sobie podeszwy pomiędzy różnymi użytecznymi wynalazkami. Z dużym opóźnieniem produkuję teraz tę krótką relację licząc, że mi to wybaczycie. Zatem do dzieła.

Już o ósmej rano w czwartek zajechałem na targi. Może zajechałem to za dużo powiedziane, ponieważ zostałem przywieziony moim samochodem (dziękuję Olek, Twoja pomoc w całym wydarzeniu jest nieoceniona, pewnie jeszcze odsypiasz). Odebrałem akredytację i do dzieła. Do uroczystego otwarcia targów zostało jeszcze około godziny, więc był czas na swobodne zwiedzanie. Wchodzę na pierwszą halę, która była po drodze i witam się ze stoiskiem Renault. No cóż… Chciałem tym razem nie smarować po Renault, ale, gdy zobaczyłem przygotowanie nowej Megane GT to opadły mi ręce. Samochód był po prostu brudny, porysowany i wyglądał jakby znalazł się tam przypadkiem. Mimo to usiadłem i o dziwo spodobała mi się kierownica w tym samochodzie oraz sama pozycja na fotelu. Na tym skończyłem przygodę z Renusem. Też wydawało mi się dziwne, że pozwolili im wystawiać się w tym roku w hali z samochodami. W zeszłym roku idealnym towarzystwem dla Renault był Aixam.

Kolejne, co kojarzę to było Volvo. Niebieski Polestar S60. Był akurat w trakcie polerowania. Ale na przykładzie Renault już wiem, że lepiej późno niż wcale. Milion dźwięków migawki później wtoczyłem się na środek wszechświata, a dookoła mnie były tylko auta grupy VAG. To właśnie tam, na stoisku VW miało się odbyć uroczyste otwarcie, a dalej kolejne prezentacje poszczególnych marek koncernu wraz z premierami. Z ciekawszych to prezentacja nowego 911R, które jest tak fotogeniczne, że o zdjęciu zrobionym przy użyciu kalarepy można powiedzieć „majstersztyk”. Dalej były sportowe Fordy, gdzie najwięcej uwagi poświęciłem staremu Escortowi w kolorze białym. W międzyczasie zakosztowałem precyzji prowadzenia się samego lewarka w nowym Syfiku Type R i jestem zachwycony. Bardzo krótki skok lewarka i każdy bieg wchodzący z delikatnym oporem. Właśnie tak powinna pracować skrzynia manualna w sportowym aucie. Dużo rarytasów stało też na zewnątrz, pomiędzy halami.

Imprezę, jak co roku można porównać do suto zastawionego świątecznego stołu. Atrakcji nie brakowało i nawet nie wiem, którym wyjściem z MTP wyszło 9 godzin mojego życia. Od pokazów palenia gumy w Toyocie Aygo w wersji Pickup (tak, też nie wiem, w jakim celu), poprzez prezentację uterenowionych modeli Audi na specjalnie przygotowanym placu, aż po symulatory i wirtualne wyścigi na fotelu skaczącym jak w Tarpanie. Dużą atrakcją było też stoisko Duda Cars z samochodami Mansory, gdzie po jednej stronie stały dziwne wynalazki, raczej dedykowane do miłośników blichtru, złota i bogactwa, natomiast po drugiej, co bardziej mnie interesowało klasyki w postaci CLK DTM AMG, czy starszej E w AMG. Co zaskakujące większość osób odwiedzających to stoisko delektowała się blaskiem Bentleya czy klasy G przygotowanej przez Mansory. No nie zrozumiesz… No nic nie poradzisz…

W sobotę rozpoczęła się wystawa aut modyfikowanych organizowana przez Black Drivers Club. Nie zabrakło naprawdę szybkich samochodów, naprawdę głośnych oraz takich naprawdę kompleksowo przerobionych wizualnie. Parking mimo, że na uboczu cieszył się dużym zainteresowaniem. Spośród wad, MotorShow to standardowo korki na wjeździe, korki na wyjeździe, tłum ludzi w sobotę, nieokiełznane stada w niedzielę. Za to pogoda dopisała niesamowicie, podobnie jak nastroje wszystkich zgromadzonych. Dla mnie Motorshow jest obowiązkową pozycją w corocznym kalendarzu, podobnie jak mycie się przed świętami. Polecam wszystkim… Jedno i drugie.